در مشاوره جریان صحبت باید دو طرفه باشد و از سخنرانی و صحبت های یک طرفه پرهیز گردد. نصحیت کردن صرف، معمولاً موجب مقاومت و مانع ارتباط مؤثر خواهد بود. این که مستقیماً از فرد تقاضا شود که تغییر رفتار دهد، مشاوره را بی تاثیر خواهد کرد. هر گونه قضاوت، برچسب زدن، مخالف با اصول مشاوره است و موجب مقاومت فرد می شود.
تحمیل عقاید و نظرات به فرد، انتقاد از رفتارهای وی و دخالت در امور زندگی وی و تجویز راه حل های مختلف که فرد نقشی در ارائه آن ندارد می تواند منجر به عدم اعتماد و خودداری فرد از ادامه مشاوره و بحث و جدل بی نتیجه شود.

موارد زیر مخالف با اصول مشاوره است :
● این که به فرد بگوییم چه کار بکند.
● یادگیری یک طرفه باشد.
● نصیحت کنیم.
● تقاضا کنیم.
● قضاوت کنیم.
● تحمیل کنیم.
● انتقاد کنیم.
● دخالت یا تجویز کنیم.
مشاوره با بخشی یا همه موارد زیر تعریف می شود
فرایندی است که بین دو نفر انجام می شود و به نتیجه ای برای مراجع می رسد. مشاور کسی است که خوب گوش می کند و به مراجع برای پیدا کردن راه حل های مشکلات خود اعتماد می کند. معمولاً انتظار حل مشکل وجود دارد و رشد شخصیتی برای مراجع اتفاق می افتد.
مشاوره معمولاً نصیحت کردن، روان درمانی یا درمان بیماری های شدید ذهنی و حل همه مشکلات زندگی نیست. مشاوره کمک به فرد برای درک و تعریف مشکل و رسیدن به اطمینان که موجب تغییر سبک زندگی شود و به گرفتن تصمیم های واقعی بیانجامد تعریف می شود.
در مشاوره به دنبال تقویت استقلال، خود مختاری و عزت نفس فرد و بهبود روابط خانوادگی و اجتماع و کیفیت زندگی هستیم.