ابراهیم ترکیهمه ما حق داریم، جهان را با زیبایی و قشنگی‌هایش لمس کنیم. نسیم را با بهار از دریچه چشم و باران را بدون چتر... ! تجربه دنیایی سراسر شادی، لذت بردن از صداها و سایه‌ها، میل به پرواز و دیدن خواب در بیداری همه و همه از دستان سیاهی به تو تعارف می شود که به آن روانگردان می‌گویند.
اگر چه این مواد، از خانواده مواد مخدر به‌شمار نمی‌آیند، اما مصرف آن در کنار مشروبات الکلی بارها و بارها مرگ‌آفرین شده‌اند. بسیاری از افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی نیز با کمک این قرص‌ها، در عالم بی‌خودی و بی‌هویتی، از راه تزریق مشترک مواد یا رابطه‌جنسی غیر‌ایمن خود را در معرض ابتلا به اچ‌آی‌وی قرار داده‌اند.
در کنار آن، سقوط از ساختمان‌ها به هوای پرواز، تصادف‌های دلخراش، نزاع و قتل، پرونده سیاه مصرف مواد محرک در پزشکی قانونی بوده و خواهد بود. مگر اینکه به جوانان شادی حقیقی را پیشکش کنیم.
جوانی، نمره بیست‌گرفتن انضباط از سکوت و حرف‌شنوی نیست، نمره جوانی را کسی تمام می‌گیرد که شادی و طراوت در جانش رخنه کرده باشد و از لبخندش، جهان اطراف او پُر از شکوفه شود.
گاهی باید نمره انظباط جوان‌ترها را بر اساس درست شادی‌کردن و سالم پای‌کوبی‌کردن نوشت.
گاهی که کار نیست، گاهی که پای اقتصاد خانواده می‌لنگد، گاهی که دل می‌شکند، حتماً باید چیزی غیر از مواد مخدر یا قرص‌های روانگردان به او تعارف شود. چیزی به‌نام شادی واقعی!
***
تا دیروز همه گمان می‌کردند، بیماری ایدز، تنها مختص به جهان غرب و چند معتاد تزریقی است. اما، امروزه همه باید بخاطر داشته باشیم، زنان و مردان بسیاری دانسته یا ندانسته از طریق رابطه‌جنسی محافظت‌نشده به اچ‌آی‌وی مبتلا شده‌اند.
دیگر تلخی و روزهای دلواپسی پس از ابتلا به‌این بیماری، از مرزها گذشته و پشت در خانه‌های ما، سلامت همه را نشانه گرفته است. حالا دیگر مسئله ما، تنها اعتیاد و تزریق مشترک نیست! ما در آستانه شعله‌های سرکش بیماری‌های آمیزشی و ابتلا به ویروس اچ‌آی‌وی از راه رابطه‌جنسی در کشورمان قرار گرفته‌ایم.
حالا هر کدام از ما، چشم‌های بیدار این شهریم. مبادا در پلک برهم‌زدنی از غفلت، بی‌ملاحظه به‌جایی برویم که برگشتن ندارد!